πώς είναι να συνειδητοποιούμε την ανάγκη για όρια και κανόνες;

Με αφορμή ένα δίστιχο από το ποίημα του Ουίλιαμ Μπλέικ "η χώρα των ονείρων", προέκυψε τόσο η περιέργεια όσο και η ανάγκη να δημιουργήσουν τα παιδιά μια χώρα όπου θα μπορούσαν να κάνουν εκεί ότι θέλουν.
                                                    "στη χώρα του Κάνε ότι θες
                                                      το όνειρό σου ζήσε όπως θες!"
ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: Οι κάτοικοι της χώρας - παιδιά της τάξης.
ΡΟΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ : Δήμαρχος της χώρας που απλώς συντονίζει τις διαδικασίες.

Ομάδες παιδιών δείχνουν στιγμές της καθημερινής τους ζωής στη χώρα αυτή.

Αλλά όταν κάνει ο καθένας ότι θέλει, χωρίς κανόνες ...

όλοι εκφράζουν δυσαρέσκεια  " δεν περνάω καλά, δεν αντέχω άλλο, καταπιέζομαι, βοηθήστε με!"

"ο Δήμαρχος και οι Κάτοικοι" συζητούν αυτά που νιώθουν, και συντάσσουν Συμβόλαιο !