Πρόγραμμα Αειφόρο Σχολείο: Τοπική Ιστορία &Πολιτιστική κληρονομιά".Σταθμός 6 "Μνημείο Ειρήνης και Εργαζομένων"

   

ΣΤΑΘΜΟΣ 6:
ΜΕΛΕΤΩ  ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΠΑΣΑΚΑΚΙ

Το κομμάτι του παζλ που οι μικροί ντετέκτιβ ιστορίας βρήκαν στην πατρική οικία του Ελευθέριου Βενιζέλου στις Μουρνιές, ήταν ένα σταυρόλεξο. Όταν το λύσαμε, μια νέα λέξη εμφανίστηκε. Ήταν η λέξη ΜΝΗΜΕΙΟ. Μνημείο στο Πασακάκι λοιπόν ήταν ο επόμενος σταθμός...
Προσπαθήσαμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας αν το έχουμε δει, ερχόμενοι στο σχολείο, ρωτήσαμε τους γονείς μας, τις κυρίες και τελικά ψάξαμε τις χάρτες στο διαδίκτυο...



Βρήκαμε ένα, στο Πασακάκι, το μνημείο Ειρήνης και Εργαζομένων και αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε πληροφορίες, πριν από την επίσκεψη.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Ο κ. Σχοινάς, κάτοικος της περιοχής και φίλος του νηπιαγωγείου μας, μας απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις που ζητούσαν απάντηση (συνέντευξη, ως πηγή πληροφορίας)







Στη συνέχεια αναζητήσαμε και συγκεντρώσαμε περισσότερες  πληροφορίες σχετικά με τον καλλιτέχνη, το υλικό του αλλά και τα μνημεία γενικότερα..

Είδαμε με τη βοήθεια του υπολογιστή μνημεία για την ειρήνη και για τους εργαζομένους σε όλο τον κόσμο.

πηγή: "Επαρχιακό φως"

Είδαμε και το μνημείο της περιοχής μας, και μάλιστα διαπιστώσαμε ότι είχε πολλά στεφάνια.

Αξιοποιώντας τις προηγούμενες γνώσεις μας, από τις καταθέσεις στεφάνων σε μνημεία κατά τις εθνικές εορτές (στρατηγική σύνδεσης_ κείμενα πληροφοριών), αντιλαμβανόμαστε ότι μάλλον το μνημείο μας θα "γιόρταζε" αυτές τις ημέρες...






Με οδηγό τη φαντασία μας και εργαλείο το

θεατρικό παιχνίδι, γίναμε οι ίδιοι γλύπτες σε ομάδες και με διάφορα υλικά φτιάξαμε τα δικά μας γλυπτά... Οι φίλοι μας μας επισκέφτηκαν και προσπάθησαν να "συνομιλήσουν" με τα μνημεία μας... Σε μια γλώσσα διαφορετική όμως, που είχε βασικό εργαλείο τις αισθήσεις, τις μετρήσεις και την φαντασία! Προσπαθήσαμε να μαντέψουμε τι απεικονίζει, ρωτήσαμε τον "φανταστικό" καλλιτέχνη για το έργο του, ακουμπήσαμε τα "υλικά", μυρίσαμε, ακούσαμε, αποκαλύψαμε συναισθήματα... μετρήσαμε τις διαστάσεις του μνημείου...

Ποια ήταν η στάση του; 
Τι έκαναν οι μορφές που απεικονίζονταν; 
Που ήταν πριν και τι έκαναν;
 Που πήγαιναν, τι σκέφτονταν, τι  ένιωθαν;....  
Και κάποια στιγμή, το μνημείο ζωντάνεψε! μας αποκάλυψε τα μυστικά του... 

Τελικά το μνημείο ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ!

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ

Αφού ετοιμάσαμε το σάκο μας με τα εργαλεία του ιστορικού ερευνητή και πήραμε μαζί μας την Πασιφάη και το Γλαύκο,  ξεκινήσαμε το δρόμο για το μνημείο...  Το μνημείο τώρα, μετατρέπεται σε ιστορική πηγή, και εμείς καλούμαστε να συλλέξουμε  νέες ψηφίδες για την τοπική μας ιστορία...

Μοιραστήκαμε σε ομάδες, ώστε να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατό περισσότερες και αξιόπιστες πληροφορίες.  Στη  δράση μας "Μπορεί ένα μνημείο να σου  μιλήσει;" οι ομάδες κλήθηκαν

• να αντιληφθούν το μνημείο ενεργοποιώντας τις αισθήσεις (όραση, ακοή , όσφρηση, αφή)
• να  μετρήσουν και να διαπιστώσουν το σχήμα και τις διαστάσεις του με συμβατικές και μη, μονάδες μέτρησης
• να συλλέξουν όσο το δυνατό πιο αξιόπιστες πληροφορίες για τον περιβάλλοντα χώρο (άνθρωποι, κτίρια, φυτά, ζώα, πινακίδες, σηματοδότηση, θέση στη γειτονιά, στοιχεία που εντυπωσιάζουν ή προκαλούν έκπληξη)
• να ανακαλύψουν τυχόν βανδαλισμούς (απορρίμματα, γκράφιτι, καταστροφή από φυσικά αίτια -βροχή, ήλιος, άνεμος, σεισμός...-)

Στο έργο μας βοήθησε και η τεχνολογία, για μια καλή καταγραφή! (φωτογραφική μηχανή)

Στις κοινωνικές επιστήμες στο νηπιαγωγείο, η Ιστορία συνυφαίνεται με την ενεργό πολιτειότητα, με την αειφορία στο περιβάλλον και την οικονομία... Έτσι κι εμείς, μέσα από τις καταγραφές μας, προσπαθήσαμε να πλησιάσουμε όλους αυτούς τους τομείς...

η πρώτη επαφή!

μέτρηση μήκους

συλλέκτης στοιχείων ζωντανών οργανισμών

μέτρηση με μη συμβατικές μονάδες!

 Αφού συλλέξαμε τις απαραίτητες πληροφορίες, αποφασίσαμε να γίνουμε μέρος του μνημείου. Για να γίνει αυτό έπρεπε πρώτα να εστιάσουμε στην απεικόνισή του.
Τι να απεικόνιζε; πόσα πρόσωπα; τι έκαναν πώς ένιωθαν; πώς ήταν η στάση του σώματός τους; τι πληροφορίες μας έδινε  στάση τους; Τι να ένιωθαν;, που ήταν πριν και τι να έκαναν; που πήγαιναν;  Ποιοι σκέφτηκαν  να το βάλουν εκεί; Γιατί;  Τι να συμβόλιζε; ποιο ήταν το μήνυμα που έκρυβε;
 Αφού απαντήσαμε σε αυτά τα ερωτήματα, πήραμε θέσεις και στάσεις, δημιουργώντας ένα στατικό ομαδικό γλυπτό... Που ζωντάνεψε κάποια στιγμή....

Προσπαθήσαμε να καθαρίσουμε το γκράφιτι με ήπιο καθαριστικό (σαπουνόνερο) και να μαζέψουμε δείγματα απορριμάτων. Στο τέλος αφήσαμε το δικό μας δώρο στο μνημείο... Το ετοιμάζαμε όταν περιμέναμε τη σειρά μας για να εργαστούμε! Μια ανθρώπινη χαρούμενη παρέα, αγκάλιασε το μνημείο μας!

Δεν παραλείψαμε να... πάρουμε και λίγο μνημείο στο σχολείο! θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε δικά μας γλυπτά, με υλικό το αλουμινόχαρτο! Μα και το δικό μας μνημείο, που θα στολίσει την αυλή του σχολείου μας και θα μας θυμίζει την ΕΙΡΗΝΗ!

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Την επόμενη ημέρα, όλες οι μικρές ομάδες, συγκεντρώθηκαν στην μεγάλη τάξη της αυλής για συνεδρίαση της ολομέλειας! Θα ανταλλάζαμε πληροφορίες και θα σχηματίζαμε πια, την πλήρη εικόνα για το μνημείο!

Περάσαμε τέλος και σε γραπτό αναστοχασμό σε σχέση με την επίσκεψη μας αλλά και το μνημείο...

Σε προέκταση των δραστηριοτήτων μας, δημιουργήσαμε τα δικά μας γλυπτά- μνημεία με βασικό υλικό το αλουμινόχαρτο!

Η εμπειρία μας κορυφώνεται με τη δημιουργία του ομαδικού μας γλυπτού μνημείου για την ειρήνη, που θα κοσμήσει την αυλή του σχολείου μας!

Και με ένα συννεφόλεξο - μνημείο  για τους πρόσφυγες...