Στο νηπιαγωγείο μας, το φαγητό δεν είναι απλώς μια ανάγκη — είναι μια ολόκληρη μαθησιακή εμπειρία!
Κάθε μεσημέρι, οι μικροί μας μάγειρες φορούν τις στολές τους και αναλαμβάνουν ρόλους: οργανώνουν συμβούλιο τάξης για να αποφασίσουν ποιο τραπέζι θα σερβιριστεί πρώτο, μαθαίνοντας έτσι δημοκρατικές διαδικασίες και συλλογική λήψη αποφάσεων.
Τα τραπέζια στρώνονται με τραπεζομάντηλα, τα πιατάκια περιμένουν τα παιδιά, που επιλέγουν μόνα τους την ποσότητα που θα σερβιριστούν. Μέσα από αυτή τη διαδικασία καλλιεργούν αυτονομία, αυτορρύθμιση και αυτοεκτίμηση — βασικές δεξιότητες της κοινωνικο-συναισθηματικής ανάπτυξης.
Κι όταν έρθει η ώρα για το πλύσιμο των πιάτων, κανείς δεν δυσανασχετεί! Ακόμα κι αν...αρχίσει το ψιλόβροχο, οι μικροί φίλοι παίρνουν ομπρέλες και συνεχίζουν στην αυλή... γιατί η ευθύνη και η χαρά της συμμετοχής δεν σταματούν ποτέ, ειδικά όταν μοιράζεται... ☔
Η ρουτίνα του μεσημεριανού εντάσσεται στη θεωρία του κοινωνικού εποικοδομισμού (Vygotsky), καθώς η μάθηση προκύπτει μέσα από την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία. Παράλληλα, η παιδοκεντρική προσέγγιση της Montessori αναδεικνύεται μέσα από την ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της πρακτικής ζωής, όπου το παιδί μαθαίνει «κάνοντας». Το μεσημεριανό γίνεται έτσι μια πολύτροπη μαθησιακή ευκαιρία που ενισχύει τη γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη.
💬 Γιατί, τελικά, το φαγητό δεν είναι μόνο θέμα γεύσης, είναι θέμα παιδαγωγικής! 🥰
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.