28η Οκτώβρη: Πόλεμος- Ειρήνη

 

Εναλλακτικές μορφές αφήγησης στο νηπιαγωγείο: “Μελάκ, Μόνος”

 "Πεινάει. Φοβάται. Προς βορράν. Διψάει. Φοβάται. Προς βορράν. Κρυώνει. Φοβάται. Προς βορράν. Βαδίζει. Φοβάται. Προς βορράν. Τρέμει. Φοβάται. Τρέχει. Φοβάται. Κλαίει. Φοβάται. Φοβάται".

    Tα μάτια μας είδαν.... Ειρήνη- Πόλεμος...Με τον νου, την καρδιά και το σώμα...

 και έπειτα ήρθε η ιστορία «Μελάκ, Μόνος» της Αργυρώς Πιπίνη που την προσεγγίσαμε με έναν με έναν διαφορετικό τρόπο — μέσα από εναλλακτικές μορφές αφήγησης που ενεργοποίησαν το σώμα, τη φαντασία και τα συναισθήματα των παιδιών.

Το βιβλίο, με τον ευαίσθητο αντιπολεμικό του χαρακτήρα, αποτέλεσε αφορμή για μια βαθύτερη συζήτηση γύρω από την ειρήνη, τη φιλία και την απώλεια, στο πλαίσιο της θεματικής της 28ης Οκτωβρίου.

🎭 Δραματικό παιχνίδι ως γλώσσα έκφρασης
Τα παιδιά δεν περιορίστηκαν στον ρόλο του ακροατή, αλλά έγιναν οι ίδιοι συμμετέχοντες στην αφήγηση. Μέσα από τεχνικές του δραματικού παιχνιδιού, “μπήκαν” στην ιστορία και ένιωσαν όσα βίωσε ο ήρωας:

• Παγωμένη εικόνα: τα παιδιά πάγωσαν στιγμές από τη ζωή του Μελάκ, εκφράζοντας με το σώμα τους συναισθήματα φόβου, μοναξιάς, αλλά και ελπίδας.
  

• Διάδρομος συνείδησης: η ομάδα στάθηκε δεξιά και αριστερά σχηματίζοντας «διάδρομο» — οι φωνές της συνείδησης του Μελάκ ακούγονταν, ενώ εκείνος περπατούσε ανάμεσά τους, ακούγοντας σκέψεις και συναισθήματα πριν πάρει αποφάσεις...
  

Ρόλος στον τοίχο: ένα περίγραμμα του ήρωα στον πίνακα γέμισε με λόγια, συναισθήματα σκέψεις και ευχές/ μηνύματα των παιδιών προς τον Μελάκ.

                                   

• 🎨 Ρουτίνα σκέψης “Χρώμα – Σύμβολο – Εικόνα” (Project Zero/ Harvard)

Στο τέλος, η αφήγηση μετατράπηκε σε οπτική αναπαράσταση σκέψης. Τα παιδιά διάλεξαν:

• ένα χρώμα που ένιωσαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας,

• ένα σύμβολο που αποτύπωσε το μήνυμά της,

• και μια εικόνα/ συναίσθημα που θα κρατούσαν στη μνήμη τους.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η ιστορία του Μελάκ έγινε προσωπική εμπειρία. Τα παιδιά έμαθαν πως η ειρήνη δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά ένα βίωμα που ξεκινά από μέσα μας.

Η λογοτεχνία στο νηπιαγωγείο μπορεί να ειπωθεί με πολλούς τρόπους — όταν η αφήγηση γίνεται βίωμα, τα παιδιά μαθαίνουν να σκέφτονται, να νιώθουν και να ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ανθρώπινο. Η  λογοτεχνία, το θέατρο και οι τέχνες μπορούν να συναντηθούν δημιουργικά, προσφέροντας στα παιδιά βιωματικές εμπειρίες που αγγίζουν την ψυχή και καλλιεργούν αξίες ζωής

Μέρος Β'

🌿 Από τον Μελάκ στην Ειρήνη: η σημαία ως σύμβολο ελπίδας και δημιουργίας

Μετά την αφήγηση και τη δραματοποίηση του βιβλίου «Μελάκ, Μόνος», τα παιδιά προβληματίστηκαν για το τι σημαίνει ειρήνη, πατρίδα, ασφάλεια. Από τη φωνή του μικρού ήρωα γεννήθηκε μια ανάγκη να εκφράσουν εικαστικά το μήνυμα της ιστορίας:
ότι η ελευθερία και η ειρήνη είναι πολύτιμες, αλλά και εύθραυστες — όπως η φύση γύρω μας.

🎨 Η ελληνική σημαία αλλιώς…
Έτσι, προχωρήσαμε σε μια εναλλακτική κατασκευή της ελληνικής σημαίας, όχι ως τυπικό σύμβολο, αλλά ως έργο τέχνης με οικολογικό και συναισθηματικό περιεχόμενο.
Με επαναχρησιμοποίηση υλικών όπως αυγοθήκες, χαρτόνια, ρολά χαρτιού, κομμάτια από κουτιά και υφές ανακυκλωμένων υλικών, τα παιδιά δημιούργησαν ένα ανακουφιστικό, απτικό τοπίο ελευθερίας:

• Το λευκό έγινε σύμβολο ειρήνης και αγνότητας.

• Το γαλάζιο εκφράστηκε μέσα από διαφορετικές αποχρώσεις, σαν τα όνειρα και τη θάλασσα που ενώνει τους λαούς.

• Τα υλικά της καθημερινότητας απέκτησαν δεύτερη ζωή, όπως και ο Μελάκ βρήκε νέο νόημα μέσα από τη φιλία και την αποδοχή.

🕊️ Έτσι, το έργο τέχνης έγινε συνέχεια της αφήγησης — ένα ορατό μήνυμα πως η ειρήνη “χτίζεται” με σεβασμό, συνεργασία και φαντασία, από τα πιο απλά υλικά… και από τις πιο μικρές καρδιές.