Global Action Days 4: «Μέσα από τα μάτια της φύσης. Η αυλή μας αλλιώς...»: Ένα ταξίδι φωτογραφίας από τα νήπιά μας!

Πώς μοιάζει η αυλή μας μέσα από τα μάτια μιας μέλισσας; Πώς νιώθει ένας βάτραχος όταν τα νερά στερεύουν; Τι θα έλεγε ένας γεωσκώληκας αν μπορούσε να μας δείξει το χώμα που ζει; Κι ένα σπουργίτι που αναζητά καταφύγιο ανάμεσα σε τσιμέντα και καλώδια;
Τα νήπια του νηπιαγωγείου μας φόρεσαν τα "μάτια της φύσης" και έγιναν μικροί φωτογράφοι με μεγάλη φαντασία!
Με αφορμή τη δράση "Η οπτική γωνία της φύσης", τα παιδιά περιηγήθηκαν στην αυλή του σχολείου μας σαν να ήταν:

• μέλισσες που αναζητούν λουλούδια ανάμεσα σε σκουπίδια και αποφεύγουν τα εντομοκτόνα... με την ιδιαίτερη όρασή τους (bee vision) (πολύχρωμοι φακοί)
• γεωσκώληκες που παλεύουν να βρουν δροσερό, καθαρό χώμα, χωρίς κινδύνους, μέσα από τις "σκουληκότρυπές" τους (ρολά χαρτιού)
• σπουργίτια που ψάχνουν μια ήσυχη γωνιά χωρίς σκουπίδια, φασαρία και κίνδυνο, (λήψεις από ψηλά)
• βάτραχοι που δεν ακούν πια το τραγούδι του νερού... (λήψεις με καθρέπτη)

Με τη βοήθεια φωτογραφικών μηχανών και κινητών, τα παιδιά αποτύπωσαν πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα μέσα από τη φαντασία και την ευαισθησία τους: πλαστικά σκουπίδια, εντομοκτόνα, ξεραμένο χώμα, τσιμέντο εκεί που θα μπορούσε να υπάρχει πράσινο, ξερές ρίζες...Και παντού η ανθρώπινη απειλή....
Στη συνέχεια, φτιάξαμε μαζί μια ψηφιακή πινακοθήκη, όπου κάθε φωτογραφία αφηγείται μια μικρή ιστορία — την ιστορία της φύσης που μας μιλά μέσα από τα μάτια των παιδιών.

Η δημιουργικότητα, η οικολογική συνείδηση και η βαθιά ενσυναίσθηση που έδειξαν τα παιδιά μας κάνουν να αισιοδοξούμε για το μέλλον.

Βλέποντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός σπουργιτιού, ενός βατράχου, μιας μέλισσας ή ενός γεωσκώληκα, τα παιδιά καλλιέργησαν κάτι πολύ πιο βαθύ από την περιβαλλοντική παρατήρηση: την ενσυναίσθηση. Μέσα από τη φωτογραφική τους ματιά, αντιλήφθηκαν πως κάθε πλάσμα έχει ανάγκες, χώρο και δικαίωμα να υπάρχει. Αυτή η βιωματική εμπειρία συνδέεται άμεσα με το παράλληλο πρόγραμμα που υλοποιούμε για την πρόληψη της βίας και του αποκλεισμού, καθώς ενισχύει τον σεβασμό προς κάθε «άλλο» — είτε πρόκειται για ένα ζώο, είτε για έναν συμμαθητή που νιώθει διαφορετικός. Στον πυρήνα και των δύο δράσεων βρίσκεται η ίδια αξία: μια αυλή που χωράει και προστατεύει όλους.

 Γιατί τα παιδιά ξέρουν να βλέπουν εκεί που εμείς έχουμε ξεχάσει να κοιτάμε...