"Δράση Δενδροφύτευσης"

 

Ο αξιοθαύμαστος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου και 4ου Νηπιαγωγείου Μουρνιών, παρέλαβε δενδρύλλια από τη Δασική υπηρεσία Χανίων και έδωσε ένα σε κάθε μαθητή μας ... 

...και με την έγκριση της διοίκησης του νοσοκομείου, προσκάλεσε τις οικογένειες σε «δράση δεντροφύτευσης» στο χώρο του Ν.Γ.Ν Χανίων, σήμερα, Σάββατο 8/11/25 και ώρα 11:00μμ , στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. 

Η συμμετοχή, η ενεργητικότητα, η διάθεση, η ζωντάνια, η χαρά ήταν μεγάλη! 

 Ο πατέρας Β. Ο Γεώργιος υπέδειξε σε ποιά σημεία να γίνει η δεντροφύτευση!

Τα παιδιά μας και οι γονείς τους σκάβουν με τα εργαλεία τους το χώμα, ανοίγουν δενδροδόχους και τοποθετούν τα φυτά τους, τις γεμίζουν με χώμα και ποτίζουν. 

Ζωή και Ρίζες για το αύριο ! 

 

... και τα Περιστέρια έκαναν κύκλους από επάνω μας... 

"σαν να έλεγαν :"  

ΜΠΡΑΒΟ στους διοργανωτές και στους συμμετέχοντες στη δράση" !

 

Το μεσημεριανό στην τάξη μας είναι εμπειρία! 🍽️

Στο νηπιαγωγείο μας, το φαγητό δεν είναι απλώς μια ανάγκη — είναι μια ολόκληρη μαθησιακή εμπειρία! 

Κάθε μεσημέρι, οι μικροί μας μάγειρες φορούν τις στολές τους και αναλαμβάνουν ρόλους: οργανώνουν συμβούλιο τάξης για να αποφασίσουν ποιο τραπέζι θα σερβιριστεί πρώτο, μαθαίνοντας έτσι δημοκρατικές διαδικασίες και συλλογική λήψη αποφάσεων.

Τα τραπέζια στρώνονται με τραπεζομάντηλα, τα πιατάκια περιμένουν τα παιδιά, που επιλέγουν μόνα τους την ποσότητα που θα σερβιριστούν. Μέσα από αυτή τη διαδικασία καλλιεργούν αυτονομία, αυτορρύθμιση και αυτοεκτίμηση — βασικές δεξιότητες της κοινωνικο-συναισθηματικής ανάπτυξης.

Κι όταν έρθει η ώρα για το πλύσιμο των πιάτων, κανείς δεν δυσανασχετεί! Ακόμα κι αν...αρχίσει το ψιλόβροχο, οι μικροί φίλοι παίρνουν ομπρέλες και συνεχίζουν στην αυλή... γιατί η ευθύνη και η χαρά της συμμετοχής δεν σταματούν ποτέ, ειδικά όταν μοιράζεται... ☔

Η ρουτίνα του μεσημεριανού εντάσσεται στη θεωρία του κοινωνικού εποικοδομισμού (Vygotsky), καθώς η μάθηση προκύπτει μέσα από την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία. Παράλληλα, η παιδοκεντρική προσέγγιση της Montessori αναδεικνύεται μέσα από την ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της πρακτικής ζωής, όπου το παιδί μαθαίνει «κάνοντας». Το μεσημεριανό γίνεται έτσι μια πολύτροπη μαθησιακή ευκαιρία που ενισχύει τη γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη.

💬 Γιατί, τελικά, το φαγητό δεν είναι μόνο θέμα γεύσης, είναι θέμα παιδαγωγικής! 🥰

Στο σχολείο μου είμαι ασφαλής: Παίζω και Μαθαίνω με Ασφάλεια – Μαθαίνω να Αναλαμβάνω Ευθύνη!

 Στο νηπιαγωγείο μας, μέσα από την ενότητα «Παίζω και μαθαίνω με ασφάλεια», τα παιδιά έγιναν ενεργοί πρωταγωνιστές της μάθησης!

💧  Σε συνεργασία με τη σχολική νοσηλεύτρια, μάθαμε για τα μικρόβια και πειραματιστήκαμε για να δούμε πώς το σωστό πλύσιμο χεριών με σαπούνι και νερό τα απομακρύνει. 

🎯 Με παρατήρηση, συζήτηση και συνεργασία,  τα παιδιά σε δυάδες και μικρές ομάδες προβληματίστηκαν στο δίπολο "αιτία- αποτέλεσμα" σε σχέση με τα ατυχήματα μέσα από κατάλληλες εικόνες. "Αν...... τότε......." οι συζητήσεις στις δυάδες, βασισμένες στην ρουτίνα σκέψης " Think - Pair- Share" απο το Project Zero,  έδωσαν τροφή για σκέψη και ανάκληση σχετικών βιωμάτων των παιδιών....

Εξοικειώθηκαν με θέματα απλών πρώτων βοηθειών... και τις κλήσεις ανάγκης...

Στη συνέχεια, τα παιδιά εντόπισαν μόνα τους κινδύνους στην αυλή και σκέφτηκαν τρόπους για να την κάνουν πιο ασφαλή για όλους, όπως σημεία όπου μπορεί να προκληθούν ατυχήματα: γλιστερές επιφάνειες, πέτρες, απροσεξία στο τρέξιμο ή παιχνίδι κοντά στις πόρτες και την περίφραξη.

Δημιουργήσαμε αυτοκόλλητα-υπενθυμίσεις που τοποθετήσαμε στα σημεία αυτά, ώστε να ενημερώνουμε και να προστατεύουμε τους συμμαθητές μας. Έτσι, τα παιδιά ένιωσαν υπεύθυνα για το κοινό τους περιβάλλον και ανέλαβαν δράση με σκοπό.

Μέσα από αυτές τις βιωματικές δραστηριότητες, τα παιδιά ανέπτυξαν αυτενέργεια, υπευθυνότητα και σεβασμό για τον εαυτό και τους άλλους.

Μάθανε πως η ασφάλεια δεν είναι απλώς κανόνας — είναι στάση ζωής που χτίζεται από μικρή ηλικία! 🌱

Η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στο νηπιαγωγείο μας – μια μέρα περηφάνιας και συγκίνησης 🕊️

Σήμερα τα νηπιαγωγεία μας πλημμύρισαν χρώματα, τραγούδια και συγκίνηση!

Με αφορμή την εθνική μας επέτειο, οι νηπιαγωγοί του 1ου και 4ου Νηπιαγωγείου Μουρνιών, οι εκπαιδευτικοί των τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης καθώς και η σχολική μας νοσηλεύτρια, παρουσίασαν στα παιδιά το κουκλοθέατρο “Το κανόνι της ειρήνης”, μια ιστορία γεμάτη μηνύματα ανθρωπιάς και ειρηνικής συνύπαρξης. Μέσα από τις κούκλες, τα παιδιά ταξίδεψαν σε έναν φανταστικό κόσμο, όπου ο πόλεμος και η βία νικιέται με χαμόγελα, αποδοχή, καλοσύνη  και αγάπη, και ανακάλυψαν πως η ειρήνη είναι η μεγαλύτερη δύναμη απ’ όλες. Μέσα από τη γιορτή, τα παιδιά είχαν επίσης την ευκαιρία να παραλληλίσουν την ιστορία με  την ειρήνη στις σχέσεις τους — στο σχολείο, στην αυλή, στο παιχνίδι. Συνδέοντας το μήνυμα της ημέρας με την καθημερινότητά τους, αναγνώρισαν πως η ειρήνη ξεκινά από εμάς τους ίδιους, όταν φερόμαστε με καλοσύνη, λέμε «όχι» στη βία και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Έτσι, η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου έγινε και ένα μάθημα ενάντια στον εκφοβισμό, ένα μικρό βήμα για ένα σχολείο όπου όλοι χωρούν, αγαπιούνται και σέβονται. 🕊️💙

Ακολούθησε μια χαρούμενη παιδική παρέλαση γύρω από το σχολείο, με τα παιδιά να κρατούν περήφανα τις μικρές γαλανόλευκες σημαίες τους! Στη συνέχεια τραγούδησαν  με καμάρι το κλασικό τραγούδι «Ο Ντούτσε» και έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο. Οι παιδικές φωνές αντήχησαν σε όλη τη γειτονιά, σκορπίζοντας συγκίνηση και ελπίδα.

Η γιορτινή ατμόσφαιρα ολοκληρώθηκε με συμμετοχή  στους εορτασμούς της τοπικής μας κοινότητας, με λειτουργία και κατάθεση στεφάνου στο μνημείο των ηρώων. Μια απλή, αλλά γεμάτη νόημα τελετή, που θύμισε σε μικρούς και μεγάλους τη σημασία της ελευθερίας και της ενότητας.

💙 Αυτές οι στιγμές δεν είναι μόνο γιορτή, είναι μάθημα ψυχής.

Μάθημα για το θάρρος, την ειρήνη και την αγάπη για την πατρίδα, αξίες που προσπαθούμε καθημερινά να καλλιεργούμε στις καρδιές των παιδιών μας.

Κι όταν οι παιδικές φωνές σώπασαν, έμεινε στον αέρα ένα μήνυμα απλό και δυνατό — πως.... 

κανένας πόλεμος δεν αξίζει όσο ένα παιδικό χαμόγελο.
Ας μεγαλώσουμε παιδιά που δε μαθαίνουν να πολεμούν, αλλά να αγκαλιάζουν, να συγχωρούν και να χτίζουν ειρήνη με τα χέρια και την καρδιά τους.
Γιατί μόνο τότε, ο κόσμος θα γίνει στ’ αλήθεια ελεύθερος.

🕊️ Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας!

Με τις πιο καθαρές, παιδικές φωνές να τραγουδούν για ΕΙΡΗΝΗ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. 💙🤍

28η Οκτώβρη: Πόλεμος- Ειρήνη

 

Εναλλακτικές μορφές αφήγησης στο νηπιαγωγείο: “Μελάκ, Μόνος”

 "Πεινάει. Φοβάται. Προς βορράν. Διψάει. Φοβάται. Προς βορράν. Κρυώνει. Φοβάται. Προς βορράν. Βαδίζει. Φοβάται. Προς βορράν. Τρέμει. Φοβάται. Τρέχει. Φοβάται. Κλαίει. Φοβάται. Φοβάται".

    Tα μάτια μας είδαν.... Ειρήνη- Πόλεμος...Με τον νου, την καρδιά και το σώμα...

 και έπειτα ήρθε η ιστορία «Μελάκ, Μόνος» της Αργυρώς Πιπίνη που την προσεγγίσαμε με έναν με έναν διαφορετικό τρόπο — μέσα από εναλλακτικές μορφές αφήγησης που ενεργοποίησαν το σώμα, τη φαντασία και τα συναισθήματα των παιδιών.

Το βιβλίο, με τον ευαίσθητο αντιπολεμικό του χαρακτήρα, αποτέλεσε αφορμή για μια βαθύτερη συζήτηση γύρω από την ειρήνη, τη φιλία και την απώλεια, στο πλαίσιο της θεματικής της 28ης Οκτωβρίου.

🎭 Δραματικό παιχνίδι ως γλώσσα έκφρασης
Τα παιδιά δεν περιορίστηκαν στον ρόλο του ακροατή, αλλά έγιναν οι ίδιοι συμμετέχοντες στην αφήγηση. Μέσα από τεχνικές του δραματικού παιχνιδιού, “μπήκαν” στην ιστορία και ένιωσαν όσα βίωσε ο ήρωας:

• Παγωμένη εικόνα: τα παιδιά πάγωσαν στιγμές από τη ζωή του Μελάκ, εκφράζοντας με το σώμα τους συναισθήματα φόβου, μοναξιάς, αλλά και ελπίδας.
  

• Διάδρομος συνείδησης: η ομάδα στάθηκε δεξιά και αριστερά σχηματίζοντας «διάδρομο» — οι φωνές της συνείδησης του Μελάκ ακούγονταν, ενώ εκείνος περπατούσε ανάμεσά τους, ακούγοντας σκέψεις και συναισθήματα πριν πάρει αποφάσεις...
  

Ρόλος στον τοίχο: ένα περίγραμμα του ήρωα στον πίνακα γέμισε με λόγια, συναισθήματα σκέψεις και ευχές/ μηνύματα των παιδιών προς τον Μελάκ.

                                   

• 🎨 Ρουτίνα σκέψης “Χρώμα – Σύμβολο – Εικόνα” (Project Zero/ Harvard)

Στο τέλος, η αφήγηση μετατράπηκε σε οπτική αναπαράσταση σκέψης. Τα παιδιά διάλεξαν:

• ένα χρώμα που ένιωσαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας,

• ένα σύμβολο που αποτύπωσε το μήνυμά της,

• και μια εικόνα/ συναίσθημα που θα κρατούσαν στη μνήμη τους.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η ιστορία του Μελάκ έγινε προσωπική εμπειρία. Τα παιδιά έμαθαν πως η ειρήνη δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά ένα βίωμα που ξεκινά από μέσα μας.

Η λογοτεχνία στο νηπιαγωγείο μπορεί να ειπωθεί με πολλούς τρόπους — όταν η αφήγηση γίνεται βίωμα, τα παιδιά μαθαίνουν να σκέφτονται, να νιώθουν και να ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ανθρώπινο. Η  λογοτεχνία, το θέατρο και οι τέχνες μπορούν να συναντηθούν δημιουργικά, προσφέροντας στα παιδιά βιωματικές εμπειρίες που αγγίζουν την ψυχή και καλλιεργούν αξίες ζωής

Μέρος Β'

🌿 Από τον Μελάκ στην Ειρήνη: η σημαία ως σύμβολο ελπίδας και δημιουργίας

Μετά την αφήγηση και τη δραματοποίηση του βιβλίου «Μελάκ, Μόνος», τα παιδιά προβληματίστηκαν για το τι σημαίνει ειρήνη, πατρίδα, ασφάλεια. Από τη φωνή του μικρού ήρωα γεννήθηκε μια ανάγκη να εκφράσουν εικαστικά το μήνυμα της ιστορίας:
ότι η ελευθερία και η ειρήνη είναι πολύτιμες, αλλά και εύθραυστες — όπως η φύση γύρω μας.

🎨 Η ελληνική σημαία αλλιώς…
Έτσι, προχωρήσαμε σε μια εναλλακτική κατασκευή της ελληνικής σημαίας, όχι ως τυπικό σύμβολο, αλλά ως έργο τέχνης με οικολογικό και συναισθηματικό περιεχόμενο.
Με επαναχρησιμοποίηση υλικών όπως αυγοθήκες, χαρτόνια, ρολά χαρτιού, κομμάτια από κουτιά και υφές ανακυκλωμένων υλικών, τα παιδιά δημιούργησαν ένα ανακουφιστικό, απτικό τοπίο ελευθερίας:

• Το λευκό έγινε σύμβολο ειρήνης και αγνότητας.

• Το γαλάζιο εκφράστηκε μέσα από διαφορετικές αποχρώσεις, σαν τα όνειρα και τη θάλασσα που ενώνει τους λαούς.

• Τα υλικά της καθημερινότητας απέκτησαν δεύτερη ζωή, όπως και ο Μελάκ βρήκε νέο νόημα μέσα από τη φιλία και την αποδοχή.

🕊️ Έτσι, το έργο τέχνης έγινε συνέχεια της αφήγησης — ένα ορατό μήνυμα πως η ειρήνη “χτίζεται” με σεβασμό, συνεργασία και φαντασία, από τα πιο απλά υλικά… και από τις πιο μικρές καρδιές.