Δεν γεννιόμαστε ομάδα. Γινόμαστε.
Με κάθε όνομα που μαθαίνουμε, με κάθε βλέμμα που συναντιέται, με κάθε χέρι που απλώνεται όχι για να δείξει, ή να χτυπήσει αλλά για να αγκαλιάσει.
Ξεκινήσαμε από τη μονάδα, για να φτάσουμε στην ομάδα. Με παιχνίδια γνωριμίας, δράσεις σχεσιοδυναμικής, κύκλους εμπιστοσύνης και σιωπηλές συμφωνίες, χτίζουμε ένα "μαζί" που δεν εξαιρεί κανέναν.
Γιατί η ομάδα δεν είναι απλώς συνύπαρξη — είναι χώρος φροντίδας. Είναι μια κοινωνική οικολογία, που όταν καλλιεργηθεί σωστά, γίνεται ασπίδα απέναντι στη βία και τον αποκλεισμό.
Η κοινωνική αειφορία δεν διδάσκεται. ΒΙΩΝΕΤΑΙ! Και στην τάξη μας, αρχίζει με μία απλή φράση: «Εδώ, σε βλέπουμε. Σε ακούμε. Ανήκεις.»
Μπορούμε να σηκωθούμε όλοι μαζί;
Ας συντονιστούμε για το κοινό καλό!
8+8=16
είμαστε η πιο ΣΟΥΠΕΡ ΤΑΞΗ!
ομαδούλες...
η πιο καλή συνταγή!
Μουσικές καρέκλες ... αλλιώς! (κανείς δεν περισσεύει, θα χωρέσουμε όλοι!)
50 πράξεις καλοσύνης! Όλοι μαζί για τον άλλον

Πες αυτή τη λέξη!!! Ο Παπαγάλος μας έγινε πολύχρωμος, χάρη στην ευγένειά μας! Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε ευγενική λέξη, ένα φτερό του παίρνει χρώμα! Εσύ σε μένα, εγώ σε σένα....
ομόκεντροι κύκλοι γίναμε.... 
Και ως ομάδες, εντοπίζουμε "βία" στην αυλή... Και έτσι οδηγούμαστε στο δικό μας λειτουργικό ορισμό!
τα οικολογικά μας φίλτρα για τη φιλία!
....και για τις περισσότερες αποφάσεις μας, ψηφίζουμε! Η δημοκρατία στην καθημερινή μας πρακτική! Η γνώμη των φίλων είναι σεβαστή, ας είναι και διαφορετική! 
..
....όταν το "μάθημα" εμπνέει το ελεύθερο παιχνίδι μας, συντονισμός!
Παγωμένη εικόνα! Χώρα χωρίς φιλία....χωρίς δημοκρατία, χωρίς δικαιώματα...
Όταν το ποντικάκι στο δάσος βρέθηκε σε κίνδυνο.... τα παιδιά βρήκαν τη λύση! έστρωσαν "ΔΙΧΤΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ" ! και τα ίδια μετά μοιράστηκαν στην τάξη, ποιοι "κρατούν τα δικά τους δίχτυα ασφαλείας! Στο σχολείο και το σπίτι!Η εμπιστοσύνη χτίζεται... πρώτα δυο- δυο!
Η εμπιστοσύνη.... κερδίζεται! Στη συνέχεια μια μικρή ομάδα... και μετά όλη η σχολική κοινότητα!